De ouwe lui gaan vandaag niet mee op excursie dus stap ik bij Mike en Yvonne in de auto. We rijden via de snelweg naar Trujillo en vandaar via Sta Marta de Magasca naar Cacerès. Op een gegeven moment ontdekt Marianne een griel. Een paar meter verder op blijken 2 steenuiltjes te zitten. Een goeie plek voor koffie. Onno vind bij het stenenkeren een schorpioen en in de begroeiing bij de rivier voert een paartje roodborsttapuiten hun jong. Na een poosje keren we om en rijden naar Torreorgaz. Hier is het eerste wat ik zie een scharrelaar. Helaas missen de anderen hem. We rijden een stuk een onverharde weg in. Als we stoppen en eens goed om ons heen kijken zien we op verschillende plaatsen in de verte grote trappen! We besluiten nog een stukje verder te gaan, maar niet alle auto's kunnen dat. Met z'n vijven passen we in de bak van de truck van Hans en Marianne, Jitske zit op de camerakist, wat betekend dat we met zijn achten in de truck zitten. Zo rijden we buitengewoon comfortabel nog zo'n 2 kilometer verder, terwijl Jan en Onno ook ieder nog met hun auto verder rijden. Nu staan we een stuk dichterbij en kunnen zien dat er alles bij elkaar zo'n 75 trappen zijn. De meeste zijn gewoon rustig aan het fourageren, mannetjes en vrouwtjes door elkaar, maar sommige mannetjes zijn nog een beetje aan het baltsen, maar het echte schuimbad, zoals het in de vogelgids wordt beschreven zien we niet. Misschien zijn we te laat op de dag, of gewoon te laat in het seizoen. Verder zien we dwergarenden, vale- en monniksgieren. Ook besteden we eens goed aandacht aan de leeuweriken en nu kan ik behalve de kuifleeuweriken ook de kalanders er uithalen. Die dikke snavel die op het plaatje heel makkelijk te zien lijkt is toch niet zo opvallend, maar wel het grotere formaat, donkere 'kraagje', de donkere ondervleugel met witte achterrand, en het heel andere liedje. Leuk, zo leer je elke dag weer wat! Terug bij de eerste plek waar de auto van Mike en Yvonne is blijven staan doen we een kleine stoelwisseling. Mike en Yvonne gaan samen met Jitske terug naar het kamp, omdat ze chocdienst hebben en ze dus op tijd terug moeten zijn. Ik stap bij Onno en Annette in de auto. We willen kijken of we ergens tussen Sta Marta en Trujillo nog kleine trappen en/of zandhoenders kunnen vinden. Die vinden we helaas allemaal niet, maar wel 2 kuifkoekoeken bij elkaar en een steenuiltje.
Weer thuis blijkt dat de ouwe lui toch lekker met zich zelf wat op excursie zijn gegaan bij Torrejon El Rubio en zelfs een stukje hebben gelopen. Vader met stok, maar evengoed een goed teken. Morgen gaan ze gewoon weer met ons allemaal mee! Wat een opluchting.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten