Het is wederom een regenachtige dag. Ideaal weer voor een autoexcursie. We rijden een kronkelig bergweggetje, waarlangs het moeilijk stoppen is, maar na een poosje vinden we een plekje waar 2 auto's kunnen staan.
Er groeien leuke narcisjes, salomonszegel, hyacintjes, en steenbreek. Wat opvalt is dat de bomen hier nog kaal zijn en er nauwelijks tekenen van voorjaar zijn. Bij de auto vinden we een heleboel weerhuisjes, die dankzij het natte weer allemaal open staan.
Tijdens de koffie glijdt vader uit over een gladde steen. Had iedereen kunnen gebeuren want hij ziet er helemaal niet glad uit, maar gewoon als een steen. Hij staat gelukkig meteen weer op. Later op de dag word hij echter erg stijf en besluiten ze toch maar even naar het ziekenhuis in Plasencia te gaan. Ze treffen een arts die in Canada gestudeerd heeft en dus prima Engels spreekt. Gelukkig blijkt er niks ernstigs aan de hand te zijn en is het alleen een flinke kneuzing. Hij krijgt pijnstillers mee, dat is alles.
De zon begint door te komen, zou dat het begin van het beloofde betere weer zijn?? In elk geval zijn de weiden langs het kleine wegje van Malpartida naar de camping prachtig paars van de slangenkruid en geel van de gele ganzenbloem. Ook gaan de irisjes open. Ik heb steeds gedacht dat die 's morgens vroeg open gingen en 's middags al weer klaar waren, maar het blijkt dat hun wekkertje op 15:00 uur staat, want rond dat tijdstip zie je ze ineens overal open gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten