Maasvlakte revisited

Vandaag met afdeling Utrecht van Vogelwacht Utrecht naar de Maasvlakte geweest. Gisteren werden er al leuke soorten gemeld dus het beloofde een interessant dagje vogelen te worden. Als ik om 20 over 6 van huis ga zit de Bosuil luid te roepen ergens in de buurt Bij het bekende afspreekpunt bij de Galgenwaard staat al een heel clubje andere vogelaarswachten. Uiteindelijk vertrekken we met z'n 13-en richting Zuidwesten. Gezellig. Onderweg is de mist af en toe best een beetje dicht, en bij Meerkerk zijn we Jan en Ben in eens kwijt... Gelukkig weten ze zelf de weg dus we zullen ze wel ergens weer treffen. De mist maakt de wereld ook erg mooi, met koeien zonder poten en bomen zonder toppen... Tegen kwart voor 9 staan we aan de Maasmond over zee te kijken. De lucht is strakblauw en er is nauwelijks wind. De 3 trektellers die er zitten hebben nog niet zo veel gezien, maar terwijl we staan te kijken vliegt een Jan van Gent verweg over zee! Een mooi begin van de dag en nummer 178 op de lijst. Zou ik vandaag al de lijst van vorig jaar evenaren? Na nog een kwartiertje houden we het hier voor gezien en gaan op naar de volgende bestemming, de Oostpunt van de Stuifdijk, waar gisteren een Bladkoning werd gevonden. Als we uitstappen lijkt het of we hem meteen horen, maar het blijkt een ingeblikt exemplaar te zijn. Een fotograaf staat te tapen om hem te lokken (zonder veel resultaat). We lopen vruchteloos wat rond, zien een grote troep Kneuen, en wat Tapuiten en besluiten dan naar ons volgende stoppunt te gaan, de kijkhut aan de over zee aan de kant van Slufter. Hier kijken we welliswaar min of meer recht tegen de zon maar we kunnen er toch een Groenpootruiter, Lepelaars, wat Wulpen en Scholeksters uithalen. In de struiken valt een Vuurgoudhaantje in, maar dat laat zich daarna niet meer zien. Weer verder, ook aangezien de Balko (vogelaarsjargon voor Bladkoning) zojuist weer gemeld is. We stoppen even bij de plek waar gister de Sperwergrasmus voor het laatst gemeld is maar er zit niet meer dan een Heggemus. Volgende stop is het Voornse meer, waar Jan en Ben vanmorgen Cetti's Zangers hoorden. We lopen een stukje en bij het gat in de struiken waar je over het meer kunt kijken sta ik net te concluderen dat men (lees: de vogels) niet erg mee werkt vandaag als ik luid onderbroken wordt door een Cetti's Zanger (nr 179). Onderwijl schiet een IJsvogeltje over het water. We struinen door de bosjes terug, en horen nog een keer de Cetti's Zanger en een paar Goudvinken. Wat nu? Eerst terug naar de Bladkoning, maw terug naar af, de andere kant van de Maasvlakte. We komen weer bij de Stuifdijk aan en treffen daar Jan en Ben weer, kunnen we toch nog een stukje excursie samen doen. Die CZ hadden ze telefonisch aan Guus doorgegeven, vandaar dat we dat wisten. We trappen eerst weer in de ingeblikte versie en lopen wederom een half uur vruchteloos rond te dwalen. Juist als we besluiten het maar voor gezien te houden, na een groep van bijna 80 Lepelaars over te hebben zien vliegen, wordt er vanaf de rand van het MOT depot druk gebaard dat 'ie daar gezien wordt. Op een drafje er heen en na achtereenvolgens een Tjiftjaf en een Vuurgoudhaantje (180) is het raak!! Jawel, de Bladkoning (181 en 269 op de lifelist) kan bijgeschreven worden. Eigenlijk is het een vogeltje van niks. Groenig, klein met wat gelig witte streepjes op kenmerkende plaatsen en een nondescript roepje en dat is het dan. Maar wie het kleine niet eert is het grote niet weerd zeggen we dan maar. Na uitgebreide bestudering zoeken we nog een laatste plek op achter het Reebokgebouw, waar volgens Jan altijd wolken leuke beestjes zitten. Dat valt wat tegen. Wat jonge Fitissen en een Dodaars zijn in 1e instantie de meest spannende waarnemingen, als ineens paniek uitbreekt onder de alom aanwezige Kwikstaarten Piepers en Kneuen en in volle vaart een Smelleken (182) komt overgedenderd. Een klein roofvogeltje, niet veel groter dan een zanglijster, maar buitengewoon snel en behendig in het in de vlucht vangen van kleine zangvogeltjes. Even laat hij zich zien op de rand van een dak, maar dan gaat hij weer verder, op zoek naar prooi of een plek om te overnachten. Het is inmiddels 4 uur en tijd om op huis aan te gaan. Om klokslag 6 uur ben ik weer thuis. Terwijl ik mijn lijst bij werk zie ik dat ik de Kleine Bonte Specht, die ik eerder dit jaar op de Stulp hoorde en zag nog niet heb meegeteld. Daarmee komt de stand voor dit jaar op 183. Dan moet die ene om de lijst van vorig jaar te evenaren nog wel lukken lijkt mij. Ik hou jullie op de hoogte.

Stadsuil

Toen ik gister halverwege de middag naar huis fietste was er in het Oorsprongpark, aan de Noordrand van Utrecht, een hoop lawaai boven in een grote oude kastanje. Waarom ik daar op geattendeerd werd was omdat er een Halsbandparkiet zat te roepen, een soort die nog niet algemeen voorkomt in Utrecht, in tegenstelling tot onder anderen Amsterdam, Den Haag en Rotterdam, waar ze inmiddels een vaste voet aan de grond hebben. Ik stopte en ging eens even kijken of ik de Parkiet kon zien, maar dat lukte niet. Er zaten verder Gaaien en Kauwtjes te roepen en wild rond te hippen door de boom. Meestal duidt dat soort gedrag op de aanwezigheid van een roofvogel. Na enig speurwerk (gelukkig heb ik tegenwoordig standaard een verrekijkertje in mijn tas) kon ik de contouren van een Bosuil ontwaren, die met één half open oog al die drukte over zich heen liet komen. Je kon hem haast zien denken 'Kan ik dan nooit eens rustig ergens zitten pitten?' Leuke waarneming zo in de stad waar de mensen onwetend voorbij gaan, druk ergens onderweg naartoe.

Oostvaardersplassen (OVP in vogelaarsjargon)

Omdat het nog steeds mooi weer is en ik nog een dag vrij had ben ik vandaag maar weer eens naar de OVP gegaan. Met de trein naar Almere Buiten, daar een OV-fiets gehaald en via Almere Oostvaarders (omdat ik zo de weg weet...) naar het Jan vd Boschpad gegaan. Het waaide harder dan ik gedacht had, en de zonde wilde in 1e instantie ook niet zo erg meewerken, maar dat mocht allemaal de pret niet drukken.Vanaf de uitkijkbult had ik mooi zicht op een groep van 85 Lepelaars.



Er zaten een stuk of wat geringde tussen, sommige (alleen adulte) met om iedere poot één grote kleurring met een cijfercombinatie, en juvenielen met een combinatie van verschillende kleinere kleurringen. 'T zag er een beetje vreemd uit. Ik heb de combinaties, voor zover ik ze kon aflezen of onderscheiden genoteerd en zal ze melden op de website van het betreffende onderzoek. Eerder van de week was er een Roodhalsgans gemeld tussen de vele honderden Brandganzen die zich hier bevinden, en in de buurt van de Lepelaarsplassen zou een (ontsnapte, dat dan weer wel, dus niet voor de jaarlijst) Buffelkopeend moeten zitten. Die Roodhalsgans leek mij wel een leuke uitdaging. Je zou denken, rood, dat moet je er zo tussenuit halen, maar dat valt flink tegen. Als hij loopt te fourageren tussen al die Brandganzen zie je niks van dat rood, en al helemaal niet tussen de vegetatie en in hobbelig terrein, waar ie ook nog achter een bultje kan zitten. In 1e instantie leverde de speurtocht niets op. Trek in koffie lokte mij naar het nieuwe natuurbelevingscentrum 'De Oostvaarders'. Helaas was dat gesloten... Dan maar even bij de bankjes buiten nog een poging wagen, je kijkt hier tenslotte weer net vanaf een andere hoek het gebied in. Jawel!! Tussen het gras en verstopt achter polletjes zag ik plotseling een ander kopje dan de anderen, en toen hij zich even rekte en met z'n vleugels klapperde was het duidelijk. Nr. 177 op de jaarlijst is binnen. Na nog een tijdje naar hem (haar) te hebben zitten kijken werd de trek in koffie te groot en besloot ik dan maar naar de Trekvogel te gaan, het bezoekerscentrum van het Flevolandschap bij het gemaal 'de Bloqc van Kuffeler'. Dat was wel een paar kilometer pal tegen de wind over de Oostvaardersdijk, maar vooruit maar, dan zou die koffie des te lekker smaken. Na de -inderdaad superlekkere- koffie naar de Lepelaarsplassen. Hier was (behalve wat andere vogelaars) niet zoveel te zien, behalve de vaste Kuif-, Tafel- en Slobeenden en de eerste Pijlstaarten, maar een van die andere vogelaars had een spannend verhaal over een vreemde gans bij het Jan van de Boschpad (ja, daar kom ik net vandaan, en nee, niet gezien) Hmmm... wat nu? Besloten eerst te proberen die Buffelkopeend te 'scoren' en dan maar zien of er nog tijd over is, aangezien de fiets om uiterlijk half 6 weer afgegeven moet worden bij de fietsenwinkel. Die Buffelkopeend zat keurig op de plek waar hij zondag ook was gemeld. Leuk klein eendje, maar meer onder dan boven water en redelijk ver weg. Het is inmiddels 4 uur... Wat te doen. Toch maar die rare gans, ik heb nu tenslotte wind mee over de dijk. En of ik wind mee heb... Met bijna 30 km/h schiet ik als een speer de dijk over waar ik me eerder vanmiddag helemaal in het zweet trapte om überhaupt vooruit te komen... Op de uitkijkplek tref ik de betreffende vogelaar (met nog een aantal anderen) die op dat moment de gans in de telescoop heeft. Hij heeft nog het meest weg van een blauwe vorm Sneeuwgans, maar niet helemaal de juiste kenmerken. Ik houd het maar op een of ander hybridebeest. Langer tijd wil ik niet nemen, want het is inmiddels ruim half vijf geweest. Netjes om 5 over 5 lever ik de fiets in en mis vervolgens precies de trein van 11 over 5. De condutrice trekt voor mijn neus haar sleutel uit de vergrendeling. Ik maak haar uit voor rotmens, waar ik natuurlijk meteen weer spijt van heb, dat doe je niet, ik hoor in mijn hoofd Sebastiaan zeggen 'ongemerkt worden we steeds asocialer'. Ik heb een half uurtje om mijn zonden te overdenken en eet intussen ook nog maar een boterhammetje... Alweer een heerlijke dag buiten.

Noorderpark

Vroeger was ik vaak op donderdag vrij en om een of andere onduidelijke reden was het dan juist die dag vaak slecht weer. Deze week was ik maandag en dinsdag vrij en het was prachtig weer!! Daar heb ik dus lekker van genoten. Maandag ben ik maar weer eens een stukje Noorderpark gaan fietsen, ook omdat al een week een Visarend bij het Bert Bospad werd gezien en die nog op mijn jaarlijst ontbrak. Omdat vrije dagen er ook zijn om niet zo vroeg op te staan was ik niet zo heel vroeg op pad, maar pas rond half 11. Bij Groenekan werd de mais geoogst en op de Kooidijk was het dus een drukte van belang met heen en weer rijdende trekkers met grote karren vol maishaksel. Hier zag ik nog 2 Boomvalken, die druk in de weer waren libellen te vangen. Die waren er genoeg dus ze leden geen honger en hadden tijd om te spelen met elkaar. Luid roepend jaagden ze in volle vaart achter elkaar aan. Een erg leuk gezicht. Aan de Westbroekse kant van het Bert Bospad de fiets neergezet en tot net voorbij het bosje het pad afgelopen. Ook hier werd druk gewerkt. De sloot werd uitgebaggerd. Op het pad vond ik een dode ringslang. Platgereden door de slootbaggeraar?




Gelukkig zag ik later ook nog een levende. Mijn eerste (en waarschijnlijk ook laatste) dit jaar. Hij (of zij) zwom in de sloot langs de oever, op zoek naar een plekje om er uit te komen. Even dacht ik dat dat niet zou lukken, maar gelukkig kroop hij algauw de kant op en door het gras weg. Altijd weer leuk om te zien hoe 'handig' slangen omhoog kunnen kruipen.





Na een poosje vruchteloos alle bomen en paaltjes (inclusief de favoriete dode boom) afgespeurd te hebben viel ineens mijn blik op een stipje op een paaltje vrij ver weg.


Daar zat 'ie, de Visarend... (ok, bewijsplaatje door de telescoop, maar toch...) Lekker in de zon met een vis in z'n poot. Na eerst een poos rustig om zich heen te hebben zitten kijken begon hij tenslotte aan zijn maaltijd. Na een half uurtje lekker te hebben zitten eten werd hij verstoord door een boer die zijn schapen ging voeren en verdween achter de bomen uit het zicht. Mooi, nr 176 op de lijst is binnen. Nog 9 om de lijst van vorig jaar te evenaren. Verder leverde de dag niet veel nieuwe bijzondere waarnemingen op. De Steenuil in de Bethunepolder hield zich verscholen en ook bij de Eendekooi was het stilletjes, op een late Purperreiger na.

Maasvlakte

Begin september is altijd een goeie tijd om je geluk te beproeven op de Maasvlakte. Vroeger kon je daar alleen met de auto komen, maar tegenwoordig vaart er een snelpont vanaf Hoek van Holland waarop je ook de fiets mee mag nemen. Vanmorgen dus de trein van half negen genomen, om de pont van elf uur te halen. In Hoek van Holland een ov-fiets genomen. Wat een ideale uitvinding is dat toch!! Geen gesjouw meer met je fiets in de trein. Om kwart voor twaalf was ik, samen met nog 3 andere vogelaars op de Maasvlakte, en om vijf over twaalf hadden we een prachtige Draaihals in de kijker bij de voormalige verzinking. Volgens een groep NJN-ers dat er hun lunch zat te nuttigen moest er in de buurt bij het Reebokgebouw aan het nauw van Calais een Ortolaan te vinden zijn in een troep Kneuen. Die gingen we ook maar proberen
mee te pakken, aangezien de Draaihals wel erg makkelijk was. Het fietsen ging ook lekker makkelijk met een stevig windje in de rug. Onderweg nog een Tapuit en verschillende Witte Kwikken en Graspiepers. Aangekomen bij het bij vogelaars bekende blauwe gebouw troffen we wel een troep Kneuen, maar ze waren erg vliegerig en lastig te determineren. Na een
poosje rondgebanjerd te hebben viel een klein deel van troep Kneuen in tussen de vegetatie. Ze begonnen te fourageren en lieten zich eindelijk met de telescoop bekijken. Na enig speuren kon inderdaad de Ortolaan er uit gepeuterd worden, en even later ging hij zelfs mooi open en bloot boven op een Duindoornstruikje zitten. Het was inmiddels tegen half twee en ik vond het wel weer tijd om richting pont te gaan, aangezien dat een minder aangenaam ritje zou zijn, met de wind pal tegen. Onderweg trof ik nog een Paapje. Om half drie was ik weer bij de steiger van de pont, die om tien over half vertok. Om vijf voor drie weer in Hoek van Holland en om zeven over weer in de trein naar Rotterdam, om vijf uur weer thuis.

Vlindertjes langs de snelweg

Dit is een Kleine Vuurvlinder. Ik vond hem in een miniscuul lapje groen tussen de op- en afritten van de A27 bij de Veemarkt in Utrecht. Vorig jaar op exact de zelfde plaats vond ik ze ook. Behalve deze Kleine Vuurvlinder vond ik er deze week ook Icarus blauwtjes.

Je zou denken dat het een totaal onschikte plaats is voor vlinders, maar schijnbaar valt dat erg mee. Ik vond 2 en mogelijk zelfs 3 mannetjes Kleine Vuurvlinder en een mannetje en vrouwtje Icarus blauwtje