Finland 2010 dag 12 Utsjoki - Berlevag

Eerst even bij de leuke bootjes kijken, een wandelingetje langs de rivier maken en dan op naar Noorwegen. Langs de rivier diverse kemphanen en bontbekpleviertjes en zelfs een waterspreeuw scheert snorrend over de stroming, om even op een dikke steen te landen. Helaas zit hij er maar kort en vliegt hij gauw weer naar de overkant waar een woeste beek zich in de rivier stort. Er bloeit een mooi geel viooltje. Viola biflora, oftewel tweebloemig viooltje.

Helemaal links in beeld een huisje zoals dat waarin we verbleven. We rijden helemaal langs de Finse, zuidelijke oever van de Tana. We stoppen even bij een brugje en kijken naar een vrouw middelste zager. Even verder een leuk plekje voor koffie. Jammer dat het regent. In de auto blijven dus maar. Dat heeft onverwachte voordelen, want in het beekje waar we naast staan foerageert en poetst op zijn gemakje een grote gele kwikstaart en even later verschijnt zelfs een blauwborst. Niet met een wit vlekje in het blauw, zoals bij ons, maar met een rood ‘sterretje’, de ‘originele’, nominaat vorm. Leuk!! Na de koffie verder langs de rivier. Zonder iets te merken passeren we de Fins-Noorse grens. Alleen zie je op de borden ineens Noorse namen en verkeersborden en de huizen zijn anders. Ergens langs de weg zie ik in een flits 2 elanden grazen maar we zijn er voorbij voor ik het goed en wel in de gaten heb. Keren is op deze weg niet echt mogelijk dus laten we het verder maar zitten. We eten onze boterhammen op een parkeerplekje aan de voet van een hoge rotswand, aan de oever van de rivier. Het regent nog steeds dus blijven we weer lekker binnen zitten. Bovendien zijn er veel muggen. We rijden op een gegeven moment ergens een klein wegje in, gewoon zomaar om even te kijken en komen uit in een groot schorrengebied waar 2 paartjes kleine jagers zitten te broeden en waar Temmincks strandlopers vlak bij de auto fourageren en baltsen (geluid hier). In de fjord zie ik een zwarte zeekoet en veel eidereenden. Waar de weg van de rivier afbuigt en de bergen in gaat wordt het bos (voor zover je daar van kunt spreken met berkjes van nauwelijks 3 meter) nog dunner en komen we op de kale fjell terecht. Prachtig groot weids landschap. Hier en daar zie je op dit verlaten land toch huisjes staan, waar zouden die mensen van leven of zijn het allemaal vakantiehuizen van mensen die in de stad wonen? Bij de splitsing in de weg waar je linksaf naar Berlevag gaat en rechtdoor naar Batsfjord is ook weer een meertje. Hier zwemt een roodkeelduiker en na iets beter kijken zie ik ook 2 of 3 grauwe franjepoten ronddobberen onder de dekking van de oever. We nemen hier de weg naar Berlevag. Er vliegen hier en daar kleinste jagers en in een meertje dat nog half vol ijs ligt zwemt heel toepasselijk een ijseend. We stoppen ergens voor een sanitaire pauze, en ik zie kort een sneeuwhoen vliegen. Helaas blijft het regenen. Het is ook koud, niet warmer dan een graad of 11, met een koude wind. Geen weer om eens even een stukje te wandelen, hoe aantrekkelijk het landschap er ook uitziet. Via Kongsfjorden komen we rond 6 uur aan in Berlevag. Hier logeren we in een pension dat ons door Harry en Ans Verschuren is aangeraden. Zij verbleven er in 2006 met hun caravan. We hadden voor ons 3-en een kamer gereserveerd, maar dat blijkt wat al te krap. Gelukkig is er nog een kamer vrij. Ik heb dus lekker even 2 nachten een kamer voor mezelf.

Ook hier zijn weer baltsende Temmincks strandlopers. Later wil ik eens proberen eentje te fotograferen, maar nu is het koud, winderig en regenachtig (en etenstijd).

Finland 2010 dag 11 Tankvaara - Utsjoki

Om half 3 sta ik op om eens te horen hoe een Fins bos bij middernachtszon klinkt. Buiten mijn raam zingt een koolmees, en in de verte hoor ik keep, de alomtegenwoordige fitis en zanglijster, maar het lijkt niet op ons ochtendconcert. In het bos springt een sneeuwhaas voor me uit over het pad. Zijn buik en poten zijn nog wit, zijn lijf bruin-grijzig. Zijn oren zijn korter dan van onze haas.

Ik loop het 3 km rondje, met de blauwe kegeltjes. Op een paar plaatsen ga ik zitten en luisteren, maar het levert anders dan een heggenmus niets nieuws op. Het is wel een vreemde gewaarwording, om midden in de nacht in helder daglicht door het bos te lopen. Om even voor 4 uur lig ik weer in mijn bedje.

Om half 8 weer op. Alleen nog maar koud water dus geen douche, maar kattenwasje. Ontbijt en verder naar Utsjoki, met eerst een wandeling bij Saariselka. Wederom een mooie wandeling. Het regent een paar spetjes, en heel even lijkt het zelfs of het sneeuwt. We zouden een pad volgen, maar een rendier paadje is veel leuker, en met de GPS kom je wel weer terecht bij je beginpunt. Rond 11 uur terug bij de auto. Even koffie drinken en dan weer op weg. Wel hier en daar op ’t gemakje een beetje omkijken. Rond etenstijd zijn we in Inari. Doen een paar boodschapjes en halen nog even geld bij de Otto (Fins voor geldautomaat). Aangezien de baby van collega Suus nog niet is geboren wacht ik nog met het aanschaffen van een kraamkadootje tot we hier op de terugweg wéér langskomen. Verder dus weer. Rond 15:30 thee bij Nellan Tuulen Tupa, een fameuze plek onder vogelaars, omdat hier op de voedertafel de haakbek gezien kan worden. Ook vandaag is dat het geval, eigenlijk een beetje té makkelijk, gewoon kopje thee nemen, gaan zitten en wachten tot hij komt. Andere leuke waarnemingen zijn de grote hoeveelheid barmsijsjes en witstuitbarmsijsjes, kepen in prachtig zomerkleed en een kort bezoek van de bruinkopmees. Dom genoeg heb ik de camera in de auto laten liggen. Op de terugweg nog maar een poging doen. Na de thee met haakbek kan mijn dag eigenlijk niet meer stuk, maar moeder heeft nog wel een wens, franjepoten zien in een meertje. Franjepoten zijn kleine (musgrote) steltlopertjes die kunnen zwemmen. We hebben net thee gedronken, maar we hebben zelf ook nog en stoppen bij een meertje. En jawel. Ik zie een klein beestje op het water, en nog een en nog een… Een stuk of 5 franjepoten scharrelt rond tussen de golven, want het waait behoorlijk. Wie weet hoeveel we er al gemist hebben door gewoon niet op de goeie plek te zoeken. We hebben steeds gekeken naar ondiepe poeltjes met veel begroeiing, maar dit is een heus meertje, met een grondelende zwaan, dus redelijk diep. Nu kan de dag dus helemaal niet meer stuk. Tegen een uur of zes zijn we in Utsjoki, waar we in een klein bungalowtje op een vissersbungalowparkje aan de rivier de Tana overnachten. In het huisje zelf is geen stromend water, dus ook geen douche en toilet ,maar we staan tegen over het toilethuisje, en voor een nacht is het niet zo’n ramp. Ik kook lekker macaroni. Er liggen buiten mooie houten visbootjes die ze hier op de rivier gebruiken om op Zalm te vissen. De Tana is de grensrivier die Fins Lapland scheidt van de Noorse provincie Finnmark.

Finland 2010 dag 10 Sodankylä - Tankavaara

Vandaag niet zo’n lange rit, ca. 130 kilometer. We willen wandelen op de fjell, boven de boomgrens. Aangezien de streek rond Sariselka en Tankavaara vrij hoog ligt is het daarvoor een prima plek. Onderweg gestopt bij Ilmakiaapa, een lintuturni vlak langs de weg. Een Noordse Gele kwik kan toegevoegd aan de lijst, maar verder niet veel bijzondere waarnemingen. Tegen 2 uur komen we aan bij het Urho Kekkonen NP, waar het gouddorpje Tankavaara deel van uit maakt. WE kijken even binnen in het bezoekerscentrum maar gaan eerst wandelen. Een mooie wandeling, ca. 6 KM Kuukkeli (taigagaai) heet de route, gemarkeerd met plaatjes van bruine denneappeltjes. Eerst door dun dennen- en sparrenbos, later door berkenbos met bomen niet hoger dan 4 meter. Er zingen sijsjes en kruisbekken roepen ook regelmatig. Vanaf de uitkijktoren op de top van de berg een mooi uitzicht over de omliggende streek. Verder qua vogels niet veel bijzonders, tot we een stelletje taigagaaien tegenkomen dat hun reputatie van nieuwsgierig zijn eer aan doet en redelijk dicht bij komt om ons nader te bekijken, ons daar bij de kans gevend hen goed te bekijken en te fotograferen. Erg leuke vogels met een lief uiterlijk, waarschijnlijk door dat witte pluisje op hun bovensnavel.

Om half 5 zijn we weer beneden. Bij het bezoekerscentrum nog even een kaart kopen voor Tjitske, die haar zwemdiploma A gehaald heeft, en daarna naar het huisje, nog geen 100 m verderop. Huisje is klein, maar van alle gemakken voorzien. Beneden één kamer met keukentje, eettafel en een 2-persoons bed. Boven is een zolder met nog 3 slaapplaatsen. De ouwe lui slapen beneden, ik boven. Ik heb tijdens de wandeling besloten dat ik vannacht op ga staan om te horen of er dan meer vogels zingen, aangezien we het toch wel erg stil vinden in het bos. Bij ons zingt alles door elkaar, hier hoor je af en toe een vogel… Na het eten dus op tijd naar bed.

Finland 2010 dag 9 Kuusamo - Sodankylä

Op tijd uit het huisje vertrokken. Nog even bij het primitieve (bij ons zouden ze al 10 jaar geleden gesloten en achter slot en grendel gezet zijn) fabriekje gekeken waar 4 mannen/jongens (vader en 3 zonen) van korte stammetjes – ongeveer 50 cm lang - dakspanen maken. De baas van het spulletje waardeert de aandacht en geeft twee versgeschaafde exemplaren mee. De machine bestaat uit een door een oude tractor aangegeven bandschaaf die centimeter dikke plakjes van een boomstammetje schaaft dat er door een de baas met een ijzeren haak á la Kapitein Haak tegen aan geduwd wordt. Een 2e man slaat steeds de haken in de stammetjes, een 3e vangt de verse spanen op en een 4e, de jongste van het stel en niet ouder dan een jaar of 14 stapelt ze op een pallet. De fabriek bestaat al op deze manier sinds de 2e wereldoorlog. Hierna op naar Kaukosari om daar nog eens bij de lintutorni te kijken waar we vorig jaar vlak bij verbleven. Het is dan ook inmiddels koffietijd. Een paartje kwikstaarten trekt zich niks van ons aan en scharrelt rond de auto. Een groenpoot ruiter vindt ons wél een beetje eng en maakt dat duidelijk door op een paaltje in de buurt te gaan zitten alarmeren. Na een paar minuten vertrouwt hij het wel en wordt stil. Hier verder smiet, kuifeend, middelste zager, brilduiker, goudvink en rietgors. Weer verder. Bij een meertje aan de snelweg (stel je daar niet al te veel bij voor, 2baansweg, je mag meest 100 of 80 en je komt er regelmatig fietsers, skeeleraars, langlaufers en rendieren tegen) grote opschudding. Een zeearend wordt belaagd door meeuwen en bonte kraaien. Verder op zit op de zelfde plek als vorig jaar een roodhalsfuut te broeden. Onderweg ergens brood gegeten en in de buurt van Pelkoseniemi bij Arvoosjoki thee. Er zijn geen pestvogels, zoals in 2006, maar wel de eerste brilduike met pulletjes. Het zijn er zeker 10 en eentje heeft nog koudwatervrees en klimt op ma haar rug. Om 18:00 uur komen we bij de bekende B&B aan. Keurige 3-persoonskamer met wifi. Na installeren lopen naar de pizzeria. 3x vegetariana. Lekker!! Hierna internetten, blog bijwerken en naar bedje.

Finland 2010 dag 8 Oulanka Naturereserve

Zaterdag 12 juni, Oulanka

Vandaag naar Oulanka, vorig jaar hier waterspreeuw en grote gele kwikstaart. Mooie rit. Kwart voor 10 ter plekke. Het bezoekerscentrum/café gaat pas om 10 uur open. Dus eerst maar even rugzakjes inpakken en naar de bushplee. Daarna eerst tijd voor verse koffie met koek. Lekker!! De wandeling is niet veel anders dan vorig jaar, de orchisjes zijn weer op de zelfde plek, maar meer. Jammer genoeg zijn de waterspreeuw en de grote gele kwik dit jaar niet van de partij. Die zitten nog te broeden. De mooie weitjes van vorig jaar zijn nu nog in knop, maar er bloeien in plaats daarvan dotters, viooltjes en trolliusen. Aan een meertje bloeit de lakka overvloedig, naast ledum en andromeda, die net beginnen. Steeds vliegen kruisbekken over. Langs de route staan bordjes met uitleg over het gebied, de bomen en de dieren in het bos. Een beetje natuur voor dummies, maar ook wel erg leuk. Om half 4 weer bij de auto en om half 5 weer bij het sokoshotel in Kuusamo voor het afsluitend diner van de birdrace. Olli heeft geregeld dat er voor ons iemand is die een beetje ondertiteling kan geven. Die is echter ook belast met het rond geven van de microfoon, zodat dat in eerste instantie niet helemaal lukt. De teams vertellen een voor een hoe hun dag verlopen is, hoe zwaar ze het gehad hebben, hoe de soorten niet waren waar ze verwacht werden en andere soorten op plaatsen waren waar ze niet werden verwacht. Ik heb verteld hoe wij het aangepakt hebben. Om kwart over 12 even buiten luisteren, naar bed, lui opstaan, lekker bij de picknicktafel koffiedrinken, langzaam in de zon lunchen en op tijd weer thuis en naar bed. Dit word duidelijk gewaardeerd. Onze score is de laagste, maar onze kilometer/soort ratio is de beste, zodat we de ecoprijs winnen…. Van het hele telsysteem vat ik in eerste instantie niet zo veel, maar het wordt gaandeweg duidelijker. Het winnende team heeft uiteindelijk 127 van de in totaal 162 waargenomen soorten gezien. Aansluitend diner. Rond 9 uur af naar huis en naar bed. Onderweg even opwinding over een wulp die doet of hij een uil is….

Finland 2010 dag 7 Kuusamo Birdrace

Na vannacht om kwart over 12 de koekoek als eerste soort te hebben kunnen schrijven zie ik om 6 uur ’s morgens als ik naar de WC ga de parelduikers aan de overkant zwemmen. Da’s 2. Verder zijn er visdiefjes, zingen sijsjes en vink en komt kwikstaart even langs om te kijken of er nog kruimeltjes zijn. Om even over achten de deur uit en om 4 minuten over 9 zijn we weer op Valtavaara. Wederom is het stil… We lopen het paadje een eindje op, maar het blijft stil. Dat belooft niet veel goeds. Wel zien we een gaai, een soort van de 108… Niet slecht dus. We besluiten naar Virkkula te rijden om daar de blauwstaart dan maar te proberen. Daar treffen we team 11, die zich afvragen waar de vogels zijn. Terwijl we koffie drinken komt een grote bonte specht op het door anderen gestrooide brood af. Even later hoor ik dan toch de blauwstaart. Ook een taigagaai komt eens even bij het brood kijken en een paartje pestvogels vliegt over. Dat zijn toch leuke dingen zo bij een kopje koffie. Na de koffie verder. De aardige Finse meneer die we eerder ook al op de (in eerste instantie onvindbare) hut bij Kuusamo troffen geeft ons nog een paar aardige tips. Onderweg staat een grote groep vogelaars inde berm te kijken en luisteren naar iets. Een bosgors blijkt. Ook Haan en ik zien hem en, terwijl we nog een poosje wachten zodat moeder hem misschien ook nog kan zien, ontdek ik een dwerggors. Leuke soorten, allebei behorend bij de 2 keer 20.We rijden verder maar Vuotunki, een goede plek voor eenden en steltlopers. Qua eenden klopt het wel, er zitten alles bij elkaar zo’n 8 soorten, maar aan steltlopers leeft het niets op, waarschijnlijk doordat de waterstand zo hoog is, hun pootjes zijn te kort…. Het is inmiddels tegen half 2 en we maken langzaam weer ons rondje naar het zuiden. Via de hut waar gisteren de roodmus en het bokje waren. Hier treffen we nu alleen watersnip en boompieper. Jammer. De hutten bij Kuusamo doen ook niet helemaal wat ze van de week wel deden. Om half 7 zijn we weer thuis, met een totaal lijst van 58 soorten. Er hadden er nog best een aantal bij gekund, aangezien een aantal soorten dat we van de week al wel gezien hebben, nu niet meewerkten. Misschien dat we straks nog even een poging voor een uil doen, maar dat moet je echt treffen. Na het eten komen we tot de conclusie dat we daar geen zin meer in hebben. We laten het hier dus bij. Om 11 uur naar bed.

Finland 2010 dag 6 Kuusamo

Vandaag gaan we naar een hut in de buurt van Ruka en naar Valtavaara. Die hut moet een goeie plek zijn voor onder anderen bokje, breedbekstranloper en dwergors. We vinden deze hut, in tegenstelling tot die van gisteren, in één keer. Na een klein stukje lopen over een vlonder, er bloeit een viooltje en mooi wit/geel vetblad, kom je uit bij een hut die uitkijkt over een moeras met plasje. Er is voortdurend gemekker van baltsende watersnip te horen, verder boompieper, fitis, rietgors en -zanger. Een vreemd liedje trekt mijn aandacht. Een roodmus!!! Prachtig zichtbaar zingt hij in een boompje vlak naast de hut. Een kraanvogel komt aangevlogen en landt. Statig schreidt hij door het moeras, links en rechts wat oppikkend. Er klinkt ineens een raar, een beetje bubbelend, geluid. Naluisteren op de MP3speler leert dat dat een bokje was. Helaas laat hij zich maar een keer horen. Als een bui over trekt schuilen we even, en daarna keren we terug naar de auto. Op naar Valtavaara. Om half 1 daar, boterhammetje eten en om 1 uur wandelen. Op de plaatsen waar we vorig jaar de blauwstaarten hoorden blijft het nu stil. Wel zijn er kruisbekken, sijsjes, een paartje pestvogels dat met nestmateriaal in de weer is, grauwe vliegenvangers en gekraagde roodstaartjes. Ook de drieteenspecht laat zich helaas niet zien. Om klokslag 4 uur terug bij de auto. Gauw naar Kuusamo terug voor de inschrijving en aftrap van de Birdrace van morgen. De teams stellen zich voor en vertellen (waarschijnlijk, want alles gaat in het Fins) wat hun doel en plannen zijn. Wij vertellen dat we vooral veel zin hebben in een leuke dag vogelen. Daarna huiswaarts, macaroni, thee en huiswerk voor morgen doen, aangezien de vogelnamen alleen wetenschappelijk en Fins zijn weergegeven. Voor het gemak is een Nederlandse vertaling wel zo makkelijk. De telling van de soorten is ingewikkeld. Ze zijn onderverdeeld in 4 categorieën, 70 makkelijke die je eigenlijk zonder moeite overal zou moeten kunnen waarnemen. Dan volgen 2 keer 20 soorten die ook zonder bijzondere voorkennis op de juiste plek te doen zouden moeten zijn. Vervolgens zijn er 108 ‘harde’ soorten, die niet jaarlijks worden waargenomen. Om 11 uur bedtijd. Om kwart over 12 doet een koekoek van zich horen. Da’s mooi makkelijk beginnen.

Finland 2010 dag 5 Kuusamo

Half 8 opstaan, douchen en ontbijt met witte kwikstaart, pap en klein pannekoekje. Half 10 vertrek voor ‘oefenrondje’ langs een aantal goeie plekken die Olli ons gister gewezen heeft. We beginnen zo’n 2 kilometer vanaf de ingang van het bungalowpark waar we verblijven. In een bocht van de (onverharde) weg kunnen we op het meer kijken. Wat in het bos zingt klinkt spannender… Matkopmees, sijs, goudvink, kruisbek en fitis. Het water borrelt hier uit de grond. Kwel van de overkant van de weg? Helemaal duidelijk wordt het niet, maar grappig is het wel. Kort na dat we de verharde weg op rijden moet een plekje zijn waar je op een goeie eenden plek kunt kijken. We vinden het niet helemaal, maar springen ergens over een slootje, banjeren wat door de struiken en dan komen we wel ongeveer aan de waterkant. Het levert echter niet de beloofde tafeleend (een lokale zeldzaamheid) op. Aan de overkant van de weg zingt een paapje enthousiast zijn liedje vanuit een half omgeschoffelde wilg. Een boertje dat langsfietst moet eens even kijken wat die rare buitenlanders aan het doen zijn. Na een blik door de telescoop constateert hij dat één (öks) zo’n vogeltje maar alleen is. Het moeten er kaks (twee) zijn. Daarna fietst hij met een brede zwaai weer verder. Wij rijden de andere kant op ook verder. Het is intussen koffietijd en op een plekje waar we uitkijken op water met brilduikers genieten wij in de zon, zonder noemenswaardige muggenlast onze koffie. Verder zingt hier de geelgors. We zoeken een lintutorni aan de zuidkant van Kuusamo, die een goeie eenden- en waadvogelplek moet zijn, maar kunnen het niet vinden. Dan zoeken we zelf maar een plekje…. Aan een meertje, Toranki, zetten wij ons met onze stoeltjes en de telescoop neer, eten onze boterhammetjes en zien wel wat er voorbij komt. Dat is heel wat. Bij de auto staat een kapjesmorielje. Helaas maar eentje, maar wel een hele mooie. Er zwemmen veel brilduikers, vooral mannetjes. Een parelduiker, grote zeeëenden, nonnetjes en kuifeenden. Er zwemt af en toe een zoogdier voorbij; eerst denken we een otter, dan een bever, maar het blijkt een muskusrat te zijn, later blijken het er veel meer te zijn, we zien er zeker 5, op allerlei plaatsen. Als we zo rustig zitten te kijken, ziet moeder zomaar ineens een eland! Rustig graast hij, op het land, tussen het riet en even later in het water, met zijn hoofd half onder, om vervolgens druipend, met slierten waterplanten uit zijn mondhoeken weer boven te komen. Op de achtergrond zie je de watertoren en de reclame zuilen van de ABC en CityMarket in het centrum van Kuusamo. Raar gezicht!! Hiervandaan zie ik ook een van de uitkijktorens die op de kaart staan aangegeven. Hier gaan we ook nog even kijken. Levert niet veel nieuws op. We wagen nog één poging voor die andere hut. Het moet zijn aan het zelfde wegje als waar we nu op zijn, maar dan aan de andere kant van de doorgaande weg…. We kunnen blijkbaar gewoon niet zoeken, want we zijn er vanmorgen gewoon langs gereden…. Suffies!! Hier zijn veel dwergmeeuwen, prachtig wit, sommige zelfs bijna rose, met gitzwarte petjes en knalrode pootjes. Verder een paartje roodhalsfuten, een zomer- en wintertaling, samen in een telescoopbeeld. Ook in Nederland is dit geen alledaags beeld. Om vijf uur houden we het – onwillig – voor vandaag voor gezien. We moeten nog tanken en een paar boodschapjes doen, want haan wil nu ook zo’n antimuggenhulk Hierna gauw naar huis, capucijners met kaas en sla. Tijdens het eten merk ik op dat het nou zo leuk zou zijn als de Loon hier langs zou zwemmen…. De woorden zijn bij wijze van spreken mijn mond nog niet uit, of wat zie ik aan de overkant?? 2 Loons, heerlijk duttend en poetsend in de zon. Tijdens ons avondwandelingetje horen we ze ook roepen….

Finland 2010 dag 4 Kuopio Kuusamo.

Half 10 weg uit Hostelli Hermanni. Nog even in het centrum van de stad gekeken. Hier is nog een oude ‘Kaupahalli’ een overdekte markthal uit 1902 . De hoeken van de gevel zijn gedecoreerd met wat er binnen te koop is, een varken en een koe en allerlei andere dingen. De kopgevels hebben allebei een afbeelding van een boom met drie eekhoorns, allemaal in reliëf uitgehouwen en mooi geverfd. Behalve vlees zijn ook brood en gebak, snuisterijen, saunabenodigdheden en souvenirs te krijgen. Buiten op het plein is markt. Er zijn plantjes, leuke mandjes, allerlei houtwerk en nog veel meer dingen te koop. Ook koffie is te krijgen en we drinken voor we weer vertrekken een kopje. Heerlijk in de zon. De kauwen en mussen zijn heel brutaal en je moet niet je lekkere gebakje onbewaakt achterlaten, want voor je het weet is het weg. Kwart over 11 vertrekken we uit Kuopio. Reis naar Kuusamo zonder bijzonderheden, anders dan net voorbij Suomussalmi een parelduiker vlak langs de weg. Natuurlijk geen plek om te stoppen. Om half 6 rijden we Kuusamo binnen, waar we om 10 voor 6 met Olli Lamminsalo bij de ABC hebben afgesproken. Olli is de organisator van de Kuusamo Birdrace, waaraan we komende vrijdag mee willen doen, en hij zal ons vast wat goeie plekken doorgeven zodat we nog een kleine kans op competitief meedoen hebben. Na boodschappen, inclusief antimuggenhemd voor mij, om 10 voor 8 bij Ollilan Lomamajat, het ‘bungalowpark’ (9 blokhuisjes in het bos) waar we een huisje hebben gehuurd voor de komende nachten tot en met zondag. Een heerlijk blokhutje, van alle gemakken voorzien (inclusief open haard en sauna), in het bos aan de rand van een meertje, iets meer dan 20 kilometer zuidoost van Kuusamo. Soep met sla, glaasje wijn, kopje thee en bed.

Finland 2010 dag 3 Helsinki - Kuopio.

Met mooi weer komen we aan in Helsinki, na wederom een vorstelijk ontbijt (vandaag voor de liefhebbers ook Full English) te hebben genoten. Pap met jam, 2 minimuffins (chocola en bosbessen) en een minicroisantje. Om half negen staan we op de kade en tegen half tien rijden we Porvoo binnen. Hier willen we de kathedraal en 2 musea bekijken. Eerst wandelen we wat om door de leuke oude straatjes. Om 10 uur gaat de kathedraal open. Hier gaf Alexander de Eerste Finland godsdienstvrijheid in 1809, vandaar dat deze plaats bijzonder is in de Finse geschiedenis. Hij is pas sinds kerst 2008 weer open na een langdurige restauratie. Dat is het wel waard geweest, want het interieur is prachtig, met nog resten van oude muurdecoraties, prachtig groen geschilderde banken en gemarmerd houten balustrades rond de balkons. In een berk langs de rivier, waar erg leuke huisjes staan die vroeger gebruikt werden voor handel met voor als schepen van de Duitse Hansenvloot, maar nu gewild vastgoed zijn, zingt een bonte vliegenvanger.  De musea blijken op maandag gesloten. Helaas heeft Lonely Planet dat niet gemeld. Jammer dat we net de parkeermeter voor 2 uur hebben bijgevuld... Na boodschappen voor vanmiddag, vanavond en morgenochtend verder naar Kuopio. Haan moet nog een email versturen, en bij de ABC buiten Heinola lukt het verbinding te krijgen op het openbare netwerk (handig om te weten), maar de email verzenden wil niet. Vanavond nog maar eens proberen. Hostelli Hermanni geeft aan wifi te hebben... Via Jyväskylä komen we om kwart voor zeven aan op onze plek van bestemming. Een keurig nette jeugdherberg, die samen met de lokale vestiging van Metsähällitus (de Finse Staatsbosbeheer) een gebouw deelt. De keuken is van alle gemakken voorzien zodat we om kwart voor acht aan tafel zitten. Heerlijke meegebrachte broccolisoep en sla. De wifi blijkt inderdaad te werken, getuige deze blogjes, en het feit dat Haan z'n email nu wel wil... Verdere vermeldenswaardige waarnemingen vandaag: de kraaien zijn hier bont, veel kramsvogels, allemaal druk in de weer met rupsjes voor nestjongen, kieviten, één buizerd (zou dat dan automatisch een ruigpoot zijn hier??), een torenvalk, een grauwe klauwier en een grasmus. Nog geen roodmus. Hopelijk lukt dat in Liminka nog over een kleine twee weken, want ik geloof dat we daarvoor nu al bijna te noordelijk zijn. Morgen door naar Kuusamo.

Finland 2010 dag 2 Boot Travemünde - Helsinki.

Goed geslapen en om 9:00 uur aan ’t ontbijt. Havermout met jam… Net zo lekker als vorig jaar, verder alles wat je mogelijkerwijs zou willen voor ontbijt, behalve Full English. Na het ontbijt lezen in de hut. Volgende keer, zo die er kome toch weer een hut met uitzicht op zee, is leuker en prettiger, aangezien je nu steeds het licht aan moet hebben en je geen besef van tijd of plaats hebt. Om 12:15 lunchtijd. Ook de lunch is als gebruikelijk zéér uitgebreid. Als je zou willen zou je rollend van boord komen in Helsinki. Bij binnenkomst gisteravond bleek dat het leeslampje boven het bovenbed niet werkt. Ik heb dat bij de receptie gemeld en die zegt dat er met 10 minuten iemand komt. Als er tegen twee uur nog niemand is geweest ga ik naar buiten. We zitten een poosje op het dek, maar je het is net niet lekker genoeg. De ouwe lui gaan binnen zitten, ik maak intussen een streeplijst. Later gaat Haan een dutje doen terwijl Moeder in de ‘sunroom’ leest en naar buiten kijkt. Om vijf over drie wordt er bij Haan op de deur geklopt. ‘Popeye the Sailorman’ om het lampje te vervangen. De man is zo groot dat hij zijdelings door de deur moet, hij is behangen met allermogelijke reserveonderdelen, van schakelaars tot complete wandlampen. Een blik achter het glaasje leert dat er niet eens een lampje inzit, maar dat wordt dus meteen verholpen. Ik kan vanavond in bed lezen. Om half vier is haan weer boven en om kwart voor vier drinken we een kopje thee in de hut, waarna we meer lezen en luieren. Heerlijk, niks hoeven om dat je toch nergens heen kunt…. Op zee: zilver- en kleine mantelmeeuwen, eidereenden, zeekoeten en algen. Avondeten wederom copieus. Aardappeltjes met sla en een beetje pasta. Toe taart, ijs en kaasjes.

Finland 2010 dag 1 Bilthoven - Travemünde.

Twee uur ‘s, middags na macaroni eten, vertrek uit Bilthoven naar Travemünde, via Amersfoort, Zwolle en Groningen, vervolgens, Bremen, Hamburg en Lübeck. Om tien voor acht motor uit aan de Skandinavienkai, inclusief oponthoud tussen Amersfoort en Maarn door een over de kop geslagen auto, een korte sanitaire- en broodjes uitgraaf stop om zes uur en veelvuldig 80 rijden in Duitsland door wegwerkzaamheden in vijf uur en vijftig minuten. De aangegeven reistijd van 5 uur en 20 minuten lijkt derhalve redelijk te kloppen, afstand klopt op 1 km (gereden 558, aangegeven 559, maar dat is door de Flevopolder gemeten) Om 21:30 ingecheckt en om 23:00 aan boord. Ruim 2 uur eerder dan vorig jaar. Dit jaar hebben we een binnenhut, dus geen uitzicht op zee, maar daar merk je in het donker niks van.