Visarenden en andere leuke dingen

Vandaag was er weer een leuke excursie van Vogelwacht Utrecht. Naar de Biesbosch met afdeling Utrecht Stad. Om 8:00 uur vertrokken we met 3 auto's met daarin totaal 9 personen vanaf het bekende punt bij de Galgenwaard. Even leek het er op dat zich een unicum voltrok, namelijk dat er meer vrouwen (5) dan mannen (4) mee waren, maar 1 man zou rechtstreeks naar ons eerste doel, Polder Harderhoek bij Werkendam komen. Inderdaad troffen wij elkaar daar en zo was het evenwicht hersteld. Het eerste wat we zagen was een hek vol graspiepers en héél veel ganzen en eenden. Verder grote- en kleine zilverreigers en lepelaars. We zijn maar gewoon het fietspad een eind opgelopen, onderwijl steeds kijkend wat er allemaal zat. Tussen de eenden zat een rare exoot. Guus bedacht dat het wel eens een roodschoudertaling kon zijn, en dat klopte. Er zaten, op wat kieviten en een enkele kemphaan na, opvallend weinig steltlopers. Terwijl we daar over stonden te praten riep iemand ineens 'Grote Roofpiet!!'. Het bleek een visarend te zijn. Voor mij nr. 187 op de jaarlijst. Terwijl we terugliepen naar de auto zag ik boven de rivier weer/nog een visarend vliegen, maar door dat ik wat ver achteraan liep (was even achtergebleven) zagen de anderen hem helaas niet. Verder waren er veel kwikstaarten. Gele en witte. Een sperwer kwam even onrust stoken tussen de vele zwaluwen die boven de kampeerboerderij fourageerden. Na een kort autoritje stoppen we bij een pad naar een kijkplatform. Dit platform is bezet, maar dat maakt niet uit. We zien een paar grutto's tussen de ganzen, en even later vlieft een slechtvalk over. Terwijl we daar naar staan te kijken komt eerst een en kort daarna een tweede visarend over. Even heb ik ze met zijn tweeen in een telescoopbeeld. Ik moet mezelf er aan herinneren dat in niet in Afrika sta, maar gewoon in de polder Hardenhoek in de Biesbosch in Nederland. Het is intussen lekker warm en zonnig geworden. We rijden weer een eindje en zetten de auto's op de parkeerplaats en lopen door de polder, via de dijk langs het biesboschmuseum naar het spaarbekken De Petrusplaat. Onderweg drinken we thee, koffie of limonade bij een terrasje gerund door 2 kinderen. Ze hebben lekkere drankjes en hun moeder heeft een heerlijke cake gebakken. In de polder zien we een wespendief en in de berm zit in een mooi web  een wespenspin. Bij de Petrus zitten een heleboel ruiende nijlganzen en daartussen een 3-tal casarca's. Ook zien we weer een visarend. Hij zit in een boom, maar wordt steeds weggepest door een buizerd. Een paar keer komt hij terug maar na 3 keer is hij het zat en wiekt langzaam weg. We wandelen terug naar de auto zonder verder nog spannende waarnemingen. We rijden naar Polder Maltha en lopen daar nog een rondje. Bij de hut is niet veel te zien. Aan het eind van de dijk, waar hij is doorgegraven, zitten we nog even te kijken. In een wilg in het water zit een visarend, en verderop vliegt er een over. Teruglopend vliegt een purperreiger op uit het riet.  Bij het gemaaltje bij de Witboomkil doen we een poging voor de cetti's zanger. Hij laat zich 2 keer kort horen en we zien een ijsvogeltje. Het is inmiddels half 4 geweest en we beeindigen de excursie. Om half 6 ben ik weer thuis, 3 soorten op de jaarlijst rijker. De stand is nu 189.

Zomaar op het dak (van de schuren) en in de tuin (van de buren).

Toen ik thuiskwam zat er in de plas op het dak van de schuurtjes een jonge witte kwik. Die plas die ligt daar omdat er geen grind meer op het dak komt. Schijnt beter te zijn tegen de uitdroging van de dakbedekking. Dat opent wel perspectieven, want als een witte kwik hem kan vinden, kan een grote gele hem natuurlijk ook vinden, net zoals ze het winkelcentrum hier 200 meter vandaan kunnen vinden... Ik zou het niet erg vinden om hem op mijn tuinlijst te hebben....

Jonge witte kwikstaart.

Even later, ik ben bezig die witte kwik te determineren (ik zie ze niet dagelijks en al helemaal geen jongen...), landt in de spar van de buren de residente jonge bonte specht op het voedernetje. Nou wil je dat eigenlijk helemaal niet zien natuurlijk, dat netje, maar ik denk, zonder voedernetje ook geen specht, dus vooruit maar.

Jonge grote bonte specht, te herkennen aan zijn geheel rode petje.

Double dip wordt double trip

Net als zondag de steppekievit werd ook de hop in Amsterdam later op de dag weer terug gevonden. Ik kon de verleiding niet weerstaan en ben na werktijd teruggegaan. En met succes. In de bouwput die de omgeving van het Shellgebouw Overhoeks nu is fladderde hij rond. Even op de weg zittend liet hij zich even mooi bekijken door de van Phil geleende verrekijker (Phil, bedankt). Voldaan toog ik voor de 2e keer op een dag huiswaards. Omdat ik toch moest wachten op de vertraagde trein heb ik me in de tussentijd maar getrakteerd op een lekkere pastamaaltijd. Thuis op de stoep bedacht ik dat ik mijn huissleutels op kantoor had laten liggen.Gelukkig heb ik altijd een reservesleutel in mijn portemonee zitten, dus kon ik toch gewoon naar binnen.

Foto's Lesbos en Witrusland

Volg de links voor foto's van Lesbos (22 t/m 29 april 2011) en Wit-Rusland (26 mei t/m 6 juni 2011).

Double dip

Zondag was ik in Flevoland. Gewoon om lekker te vogelen, maar ook om te proberen de daar gemelde steppekievit te zien. Dat mislukte helaas, al zagen we daarvoor in de plaats een zwarte ooievaar. Ook leuk. Vandaag tussen de middag een uurtje vrij genomen om de in Amsterdam ontdekte hop te proberen. Hij zit tenslotte vlak bij het CS. Helaas mislukt ook deze poging. Een double dip dus voor mij deze week.