Juhannus, midzomerfeest. In Sodankylä, inmiddels boven de Poolcirkel. Finland is een beetje een vreemd land. Dorpen en stadjes zijn niet zoals bij ons een straat met huizen in rijtjes aan elkaar, en een plein met winkels, een kerk en een cafe. De huizen staan los van elkaar, en van een dorpsplein is geen sprake. De kerk staat vaak aan de buitenkant van het dorp, winkels zijn er nauwelijks, anders dan grote supermarkten, die ook buiten het dorp liggen, waar je alles wat je wilt kunt kopen. Ook 'grotere' steden zijn zo ruim opgezet. doet wat vreemd en ongezellig aan.
Qua vogelen gaat het goed. Nadat we maandagochtend (15 juni) in de stromende regen van de boot afreden klaart het in de loop van de dag op. Aan het eind van de middag, rond half 6 komen we aan in Liminganlathi, bij Liminka, 25 km onder Oulu, aan de Botnische golf. Nadat we gesetteld zijn in onze 3-persoons B&B kamer, die aan het bezoekerscentrum vastzit, gaan we meteen vogelen, want de hut is vlak bij. Er zijn oa Dwergmeeuwen, visdieven, Middelste Zagers en Kuifeenden. In het riet zingen Rietgorzen en dito zangers. Ook de Geelgors laat zich horen. Klapper is echter een Velduil, die al jagend tot 10 meter van me vandaan komt. Ik sta boven op de hut en hij moet duidelijk eens even kijken wie daar nou op z'n plekkie zit. Als we weer binnen zijn en in de keuken thee drinken komt hij daar ook nog even voorbij. We zien hem alleen op maandag.
Dinsdag ochtend (16 juni) is het koud en miezerig. 8 graden. Toch naar buiten. Een voordeel, de muggen vinden het te koud. Op een vissershutje in de baai zitten 2 volwassen Zeearenden uit te buiken. Vlak voor de hut komt een moeder Brilduiker met 5 kleintjes uit het riet gezwommen. LIEF!! Verder is er niet veel te zien. Het waait hard en regent nog steeds af en toe. We rijden wat rond, naar een andere hut, waar we de Wilgengors zouden moeten kunnen zien, ware het niet dat de laatste waarneming dateert van 1996.... Wie niet waagt wie niet wint, maar hij vertoont zich niet. Eten een Pizza bij de ABC buiten Liminka. Ook hier is de Distelvlinder invasie waarneembaar. Ik heb er al een paar keer een gezien, en zelfs een midden op zee op de boot zondag.
Woensdag 17 juni, vertrek naar Kuusamo. Na ontbijt met havermout (gister ook al, hier heel gebruikelijk, was vergeten dat dat lekker is), rond 9 uur in de auto en op weg. Weer redelijk weer, droog, maar nog wel koud. Eerst even bij de kerk van Liminka kijken. Er zijn 2 meisjes druk in de tuin aan het werk. Een van hen wil ons wel rondleiden. Het mooie, geheel houten, kerkje dateert uit 1826. Maar de preekstoel en 2 schilderijen zijn van een oudere kerk. Op deze plaats staat al sinds de middeleeuwen een kerk, maar diverse eerdere gebouwen zijn door brand verwoest, of gewoon oud geworden. Weer buiten hoor ik de Roodmus, en gelukkig zie ik hem nu ook. Gister aan het eind van de middag en ook vanmorgen vroeg hoorde ik hem bij het bezoekerscentrum maar kon hem niet vinden... Rond half 11 weer verder. Koffie een uurtje later aan de 'snelweg'... Bijna alles is hier 2 baans weg, maar toch meest max snelheid 80 tot 100 km per uur. Nu eens niet bij een ABC, maar bij een leuk wegrestaurant/winkeltje, waar ook een kaasfabriekje bij hoort. Ze maken een soort van dunne kaasplakken die je als dessert/gebak schijnt te moeten eten, met vanillesaus en aardbeien. We gaan het een keer proberen, maar niet nu. Na nog wat stopjes en pauzes arriveren we rond 7 uur in ons huisje net ten noorden van Ruka aan. Keurig typisch Fins huisje met alles er op en er aan. Rommelen, eten, lezen en naar bed. Het blijft raar dat het hier niet donker wordt.
Donderdag 18 juni. Een regen dag. Even naar Ruka gereden om bij de infostand van Metsähallitus (de Finse Staatsbosbeheer, of zoals hij bij ons heet Methusalem), wat info over wandel/vogelmogelijkheden in de omgeving te halen. Het weer trekt niet aan om naar buiten te gaan dus terug naar huis en lekker lezen.
Vrijdag 19 juni. Nog steeds regen, maar minder dan gister en later in de ochtend wordt het droog. We rijden naar het Oulanka natuurreservaat en maken een leuke rondwandeling van ongeveer 8 KM. Waterspreeuwen, gele Kwikstaarten, Grauwe Vliegenvangers en Kruisbekken passeren de revue. Terug bij de auto breekt zowaar de zon door. Tijd voor thee en dan met een omwegje langs Juuma weer naar huis. Morgen gaan we hier wandelen.
Zaterdag 20 juni, eindelijk droog, maar nog steeds maar 8 graden. Wijziging van de plannen, omdat we vermoedelijk op de terugweg hier nog een dag of 2 willen verblijven gaan we vandaag bij Valtavaara de Blauwstaart proberen en doen we Juuma de volgende keer, als de orchideeen misschien wat meer in bloei zijn, want dat is nu nog erg vroeg. Om kwart voor 10 starten we de wandeling aan de parkeerplaats bij de skiliften. Al heel gauw hoor ik een Blauwstaart zingen. Niet te geloven. Had niet gedacht dat het zo makkelijk zou zijn. Even later zien we hem ook en horen we nog een andere zingen. Jammer genoeg zit hij hoog in het topje van een Spar, en kun je eigenlijk alleen zijn silhouet zien. Na een kleine twee uurtjes wandelen arriveren we bij een hutje. Hier drinken we lekker uit de wind onze koffie/thee. Boven op de berg is ook nog een huisje. Hier schrijven we wat in het boek en dalen vervolgens weer af. Bij weer een andere hutje, ze zijn er hier dol op, aan een mooi meertje, eten wij ons broodje. Hier bloeit overvloedig de Lakka, een gele braam waar ze erg lekkere jam van maken, even als de Zweedse Kornoelje. Er zijn verschillende soorten hutjes, kleine afdakjes op een vlondertje, waar je je slaapmatje en slaapzak uit kunt rollen, met een vuurplek er voor, of een soort indianentent model met een vuurplaats in het midden. De Finnen die vlak na ons bij onze koffieplek aankwamen begonnen resoluut hout te hakken om het vuur aan te maken. Ook bij onze broodhut is een vuurplek en ook hier wordt onmiddelijk een fikkie gestookt om de worstjes te roosteren. Wij houden het maar bij brood met kaas... Even later horen we de Blauwstaart weer. Nu zijn we boven hem. Na wat zoeken vinden we hem weer, alweer zingend vanaf de top van een hoge spar. Met een beetje goeie wil halen we er nu het blauw van zijn naam wel uit. Het pad is keurig aangelegd, helemaal 'bestraat' met grofgehakte leisteen, en waar nodig voorzien van houten of uit de rots uitgehakte traptreden. In het bos hoor ik gepiep van jonge spechten. Het nest zit een meter of 25 van het pad. Als we staan te kijken komt de oudervogel erbij. Het blijkt een Drieteenspecht te zijn. Eerst komt het mannetje voeren en later ook het vrouwtje. Om 2 uur terug bij de auto. We willen nog een andere, korte, wandeling doen die staat aangeduid als vogelwandeling. Dat doen we, maar het levert niet veel extra's meer op. Om 18:00 uur terug bij de auto en om 18:30 weer thuis. Morgen naar Sodankylä, en maandag door naar Inari.
Zondag 21 juni. Van Ruka naar Sodankylä. Een tocht van ruim 200 km, dus wel wat tijd om ook te vogelen. Het is droog en de zon breekt al gauw goed door. Al een paar KM na vertrek (rond half 10) doet zich de eerste leuke waarneming voor. Een paartje Roodhalsfuten zit in een meertje vlak langs de weg. Even gekeken en daarna weer door. Voorbij Pelkosanniemie zijn 2 vogelhutten (lintuturnis) waar de Ouwe Lui 3 jaar geleden redelijk wat Kraanvogels zagen. Daar gaan we nu ook weer een kijkje nemen. De ene ligt zo'n 3 KM buiten het dorp, aan het eind van een lang plankenpad. In het bos onderweg zien we de Bonte Vliegenvanger. Bij de hut zitten zo'n 20 Kraanvogels. Ver weg, maar goed te zien. Op de terugweg zien we onze eerste Koperwiek. Bij de andere hut, 800 meter van een keienweg, ook weer te bereiken via een planken pad, zitten zeker 24 maar misschien wel meer Kraanvogels. Nog steeds ver weg, maar een stuk dichterbij dan de vorige. Leuk. Verder hier Wilde Zwanen en 2 Slechtvalken. Om 7 uur aangekomen in onze overnachtingsplaats. Een keurige B&B, die 's winters dienst doet al studentenhuis. Pizza eten in de 'stad', nog even een ommetje en dan Blog bijwerken.
2 jaar geleden
