Nachtzwaluwen

Gisteravond (vrijdag 8 juli) was er een nachtzwaluwexcursie van afdeling Doorn/Driebergen van de VWU naar de Leusderhei. Om 10 uur verzamelen 16 deelnemers zich op de parkeerplaats van het pannenkoekenhuis aan de Doornseweg. Bert van 't Holt, die het gebied al sinds 1975 inventariseert is onze excursieleider en vertelt van te voren wat over het gebied en over de nachtzwaluwen. Het gebied is militair oefenterrein en daarom normaal niet toegankelijk. Om kwart over 10 lopen we terrein in. Al vrij gauw zien en horen we een baltsende houtsnip 'niezend' overvliegen, en niet lang daarna het eerste roepje van een nachtzwaluw. Een mannetje vliegt op uit een den achter ons en blijft wat onrustig om ons heen vliegen, ondertussen steeds roepend. Hij komt zo dicht bij dat we zijn oogje kunnen zien. Omdat het net begint te schemeren kunnen we allen kenmerken, waaronder de witte vlekken op vleugels en buitenste staartpennen goed zien. Pas 10 minuten onderweg en al zo'n mooie waarneming!! Al gauw lopen we verder, want het vermoeden is dat het vrouwtje vlak bij op het nest, wat niet meer dan een kuiltje in de grond met maximaal 2 eieren is, zit. Het mannetje blijft ons een paar minuten volgen. Hij brengt ons weg tot de rand van zijn territorium. Ondertussen horen we aan de andere kant van het pad een ander mannetje zingen. Even later als we ongeveer op het hoogste punt staan (ca 50m boven NAP) horen en zien we tenminste 3 mannetjes zingen en roepen. Eentje komt steeds terug op het zelfde boompje, ongeveer 75 meter bij ons vandaan en steekt dan mooi af tegen de snel donker wordende lucht. Rond 11 uur wordt het stil, en na nog even van het uitzicht te hebben genoten - je kunt hiervandaan tot Veenendaal zien - keren we terug naar de parkeerplaats. Het is inmiddels helemaal donker geworden. Om even voor 12 uur zijn we terug bij de auto en om 10 over 12 ben ik weet thuis. Voldaan en met jaarlijst soort nummer 183 in the pocket. Het zal even duren voor ik weer zo mooi nachtzwaluwen zal zien...

Krekelzanger, 't kost wat moeite, maar dan heb je ook wat.

Vrijdag werd in de buurt van de stad Groningen een krekelzanger ontdekt. In het weekend had ik geen zin/tijd om er heen te gaan, en bovendien waren er werkzaamheden aan het spoor, waar door de reis, die normaal ruim 2 uur duurt, tegen de 3 uur zou duren, toch ff wat te veel van het goede. Daarom vanmorgen (Niet te vroeg, ik heb tenslotte vakantie) in de trein naar Groningen geklommen. Om kwart over 1 was ik ter plaatste en ik was de fiets nog aan het wegzetten toen ik 'm al hoorde. Even later had ik 'm ook in beeld. In eerste instantie ernstig verscholen tussen de takken van een hondsroos, maar na een half uurtje geduld verscheen hij even mooi in beeld. Ik heb ook een filmpje gemaakt, maar dat is een filmpje van de struik, met het geluid erbij.