Finland 2010 dag 11 Tankvaara - Utsjoki

Om half 3 sta ik op om eens te horen hoe een Fins bos bij middernachtszon klinkt. Buiten mijn raam zingt een koolmees, en in de verte hoor ik keep, de alomtegenwoordige fitis en zanglijster, maar het lijkt niet op ons ochtendconcert. In het bos springt een sneeuwhaas voor me uit over het pad. Zijn buik en poten zijn nog wit, zijn lijf bruin-grijzig. Zijn oren zijn korter dan van onze haas.

Ik loop het 3 km rondje, met de blauwe kegeltjes. Op een paar plaatsen ga ik zitten en luisteren, maar het levert anders dan een heggenmus niets nieuws op. Het is wel een vreemde gewaarwording, om midden in de nacht in helder daglicht door het bos te lopen. Om even voor 4 uur lig ik weer in mijn bedje.

Om half 8 weer op. Alleen nog maar koud water dus geen douche, maar kattenwasje. Ontbijt en verder naar Utsjoki, met eerst een wandeling bij Saariselka. Wederom een mooie wandeling. Het regent een paar spetjes, en heel even lijkt het zelfs of het sneeuwt. We zouden een pad volgen, maar een rendier paadje is veel leuker, en met de GPS kom je wel weer terecht bij je beginpunt. Rond 11 uur terug bij de auto. Even koffie drinken en dan weer op weg. Wel hier en daar op ’t gemakje een beetje omkijken. Rond etenstijd zijn we in Inari. Doen een paar boodschapjes en halen nog even geld bij de Otto (Fins voor geldautomaat). Aangezien de baby van collega Suus nog niet is geboren wacht ik nog met het aanschaffen van een kraamkadootje tot we hier op de terugweg wéér langskomen. Verder dus weer. Rond 15:30 thee bij Nellan Tuulen Tupa, een fameuze plek onder vogelaars, omdat hier op de voedertafel de haakbek gezien kan worden. Ook vandaag is dat het geval, eigenlijk een beetje té makkelijk, gewoon kopje thee nemen, gaan zitten en wachten tot hij komt. Andere leuke waarnemingen zijn de grote hoeveelheid barmsijsjes en witstuitbarmsijsjes, kepen in prachtig zomerkleed en een kort bezoek van de bruinkopmees. Dom genoeg heb ik de camera in de auto laten liggen. Op de terugweg nog maar een poging doen. Na de thee met haakbek kan mijn dag eigenlijk niet meer stuk, maar moeder heeft nog wel een wens, franjepoten zien in een meertje. Franjepoten zijn kleine (musgrote) steltlopertjes die kunnen zwemmen. We hebben net thee gedronken, maar we hebben zelf ook nog en stoppen bij een meertje. En jawel. Ik zie een klein beestje op het water, en nog een en nog een… Een stuk of 5 franjepoten scharrelt rond tussen de golven, want het waait behoorlijk. Wie weet hoeveel we er al gemist hebben door gewoon niet op de goeie plek te zoeken. We hebben steeds gekeken naar ondiepe poeltjes met veel begroeiing, maar dit is een heus meertje, met een grondelende zwaan, dus redelijk diep. Nu kan de dag dus helemaal niet meer stuk. Tegen een uur of zes zijn we in Utsjoki, waar we in een klein bungalowtje op een vissersbungalowparkje aan de rivier de Tana overnachten. In het huisje zelf is geen stromend water, dus ook geen douche en toilet ,maar we staan tegen over het toilethuisje, en voor een nacht is het niet zo’n ramp. Ik kook lekker macaroni. Er liggen buiten mooie houten visbootjes die ze hier op de rivier gebruiken om op Zalm te vissen. De Tana is de grensrivier die Fins Lapland scheidt van de Noorse provincie Finnmark.