Maasvlakte

Begin september is altijd een goeie tijd om je geluk te beproeven op de Maasvlakte. Vroeger kon je daar alleen met de auto komen, maar tegenwoordig vaart er een snelpont vanaf Hoek van Holland waarop je ook de fiets mee mag nemen. Vanmorgen dus de trein van half negen genomen, om de pont van elf uur te halen. In Hoek van Holland een ov-fiets genomen. Wat een ideale uitvinding is dat toch!! Geen gesjouw meer met je fiets in de trein. Om kwart voor twaalf was ik, samen met nog 3 andere vogelaars op de Maasvlakte, en om vijf over twaalf hadden we een prachtige Draaihals in de kijker bij de voormalige verzinking. Volgens een groep NJN-ers dat er hun lunch zat te nuttigen moest er in de buurt bij het Reebokgebouw aan het nauw van Calais een Ortolaan te vinden zijn in een troep Kneuen. Die gingen we ook maar proberen
mee te pakken, aangezien de Draaihals wel erg makkelijk was. Het fietsen ging ook lekker makkelijk met een stevig windje in de rug. Onderweg nog een Tapuit en verschillende Witte Kwikken en Graspiepers. Aangekomen bij het bij vogelaars bekende blauwe gebouw troffen we wel een troep Kneuen, maar ze waren erg vliegerig en lastig te determineren. Na een
poosje rondgebanjerd te hebben viel een klein deel van troep Kneuen in tussen de vegetatie. Ze begonnen te fourageren en lieten zich eindelijk met de telescoop bekijken. Na enig speuren kon inderdaad de Ortolaan er uit gepeuterd worden, en even later ging hij zelfs mooi open en bloot boven op een Duindoornstruikje zitten. Het was inmiddels tegen half twee en ik vond het wel weer tijd om richting pont te gaan, aangezien dat een minder aangenaam ritje zou zijn, met de wind pal tegen. Onderweg trof ik nog een Paapje. Om half drie was ik weer bij de steiger van de pont, die om tien over half vertok. Om vijf voor drie weer in Hoek van Holland en om zeven over weer in de trein naar Rotterdam, om vijf uur weer thuis.