Er zaten een stuk of wat geringde tussen, sommige (alleen adulte) met om iedere poot één grote kleurring met een cijfercombinatie, en juvenielen met een combinatie van verschillende kleinere kleurringen. 'T zag er een beetje vreemd uit. Ik heb de combinaties, voor zover ik ze kon aflezen of onderscheiden genoteerd en zal ze melden op de website van het betreffende onderzoek. Eerder van de week was er een Roodhalsgans gemeld tussen de vele honderden Brandganzen die zich hier bevinden, en in de buurt van de Lepelaarsplassen zou een (ontsnapte, dat dan weer wel, dus niet voor de jaarlijst) Buffelkopeend moeten zitten. Die Roodhalsgans leek mij wel een leuke uitdaging. Je zou denken, rood, dat moet je er zo tussenuit halen, maar dat valt flink tegen. Als hij loopt te fourageren tussen al die Brandganzen zie je niks van dat rood, en al helemaal niet tussen de vegetatie en in hobbelig terrein, waar ie ook nog achter een bultje kan zitten. In 1e instantie leverde de speurtocht niets op. Trek in koffie lokte mij naar het nieuwe natuurbelevingscentrum 'De Oostvaarders'. Helaas was dat gesloten... Dan maar even bij de bankjes buiten nog een poging wagen, je kijkt hier tenslotte weer net vanaf een andere hoek het gebied in. Jawel!! Tussen het gras en verstopt achter polletjes zag ik plotseling een ander kopje dan de anderen, en toen hij zich even rekte en met z'n vleugels klapperde was het duidelijk. Nr. 177 op de jaarlijst is binnen. Na nog een tijdje naar hem (haar) te hebben zitten kijken werd de trek in koffie te groot en besloot ik dan maar naar de Trekvogel te gaan, het bezoekerscentrum van het Flevolandschap bij het gemaal 'de Bloqc van Kuffeler'. Dat was wel een paar kilometer pal tegen de wind over de Oostvaardersdijk, maar vooruit maar, dan zou die koffie des te lekker smaken. Na de -inderdaad superlekkere- koffie naar de Lepelaarsplassen. Hier was (behalve wat andere vogelaars) niet zoveel te zien, behalve de vaste Kuif-, Tafel- en Slobeenden en de eerste Pijlstaarten, maar een van die andere vogelaars had een spannend verhaal over een vreemde gans bij het Jan van de Boschpad (ja, daar kom ik net vandaan, en nee, niet gezien) Hmmm... wat nu? Besloten eerst te proberen die Buffelkopeend te 'scoren' en dan maar zien of er nog tijd over is, aangezien de fiets om uiterlijk half 6 weer afgegeven moet worden bij de fietsenwinkel. Die Buffelkopeend zat keurig op de plek waar hij zondag ook was gemeld. Leuk klein eendje, maar meer onder dan boven water en redelijk ver weg. Het is inmiddels 4 uur... Wat te doen. Toch maar die rare gans, ik heb nu tenslotte wind mee over de dijk. En of ik wind mee heb... Met bijna 30 km/h schiet ik als een speer de dijk over waar ik me eerder vanmiddag helemaal in het zweet trapte om überhaupt vooruit te komen... Op de uitkijkplek tref ik de betreffende vogelaar (met nog een aantal anderen) die op dat moment de gans in de telescoop heeft. Hij heeft nog het meest weg van een blauwe vorm Sneeuwgans, maar niet helemaal de juiste kenmerken. Ik houd het maar op een of ander hybridebeest. Langer tijd wil ik niet nemen, want het is inmiddels ruim half vijf geweest. Netjes om 5 over 5 lever ik de fiets in en mis vervolgens precies de trein van 11 over 5. De condutrice trekt voor mijn neus haar sleutel uit de vergrendeling. Ik maak haar uit voor rotmens, waar ik natuurlijk meteen weer spijt van heb, dat doe je niet, ik hoor in mijn hoofd Sebastiaan zeggen 'ongemerkt worden we steeds asocialer'. Ik heb een half uurtje om mijn zonden te overdenken en eet intussen ook nog maar een boterhammetje... Alweer een heerlijke dag buiten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten