Stadsuil

Toen ik gister halverwege de middag naar huis fietste was er in het Oorsprongpark, aan de Noordrand van Utrecht, een hoop lawaai boven in een grote oude kastanje. Waarom ik daar op geattendeerd werd was omdat er een Halsbandparkiet zat te roepen, een soort die nog niet algemeen voorkomt in Utrecht, in tegenstelling tot onder anderen Amsterdam, Den Haag en Rotterdam, waar ze inmiddels een vaste voet aan de grond hebben. Ik stopte en ging eens even kijken of ik de Parkiet kon zien, maar dat lukte niet. Er zaten verder Gaaien en Kauwtjes te roepen en wild rond te hippen door de boom. Meestal duidt dat soort gedrag op de aanwezigheid van een roofvogel. Na enig speurwerk (gelukkig heb ik tegenwoordig standaard een verrekijkertje in mijn tas) kon ik de contouren van een Bosuil ontwaren, die met één half open oog al die drukte over zich heen liet komen. Je kon hem haast zien denken 'Kan ik dan nooit eens rustig ergens zitten pitten?' Leuke waarneming zo in de stad waar de mensen onwetend voorbij gaan, druk ergens onderweg naartoe.