dag 5. Zuidelijk deel van de route tussen Trujillo en Caceres.

Vandaag een lange auto excursie naar de trappen. Om 9 uur vertrekken we richting Trujillo, waarvandaan we links af zullen slaan om via een zuidelijke omweg naar Cacerès te rijden en vervolgens terug naar de camping. Alles bij elkaar bijna 250 km. Het klaart zowaar onderweg al vrij gauw op en als we rond 10 uur aankomen bij een mooie parkeerplaats bij de brug over de rio Tozo is dat de ideale plek voor koffie.

We horen en zien - eindelijk mijn eerste - een hop. Je kunt hem zien roepen, een heel grappig gezicht. Hij haalt diep adem en buigt vervolgens zijn kop al roepend voorover. Na de koffie verder zuidwaards. Direct door Trujillo slaan we linksaf en komen bij een klein stuwmeertje. Hier zien we onze eerste steltkluten en koereigers. Ook zijn er heel veel moorse beekschildpadden, maar die zijn erg schuw. Zodra je uit de auto stapt plonzen ze allemaal van hun zonnige steen af en duiken onder. In de berm vinden we overvloedig zaadjes van een reigersbek die zodra je ze aanraakt wegspringen en beginnen zich kurkentrekker-vormig op te rollen. Een leuk spelletje! In La Cumbre (en elk volgend dorpje) raak ik de doorgaande weg kwijt en moeten we door steeds kleiner wordende straatjes kruipen. Toch komen we steeds weer waar we wezen willen. Op een gegeven moment roept Rob 'scharrelaar'! Ik kan jammer genoeg niet tegelijk kaart lezen en naar de vogels kijken dus mis ik die. We blijken te moeten keren en als we weer langs die plek komen zien we er zelfs 2!! Helaas kunnen we niet stoppen om ze beter te bekijken. We lunchen ergens langs een onverharde weg bij een stal met een stel koeien en kalfjes. Hier hoeft vast niemand langs dus zetten we auto niet te ver in de berm...In het hoge gras roepen kwartels, maar trappen zijn in geen velden of wegen te bekennen helaas.

Even later komt de boer aangereden, samen met zijn vrouw. Gelukkig past het allemaal en hoeven we niet met de auto's te rommelen. De koeien herkennen hun baas en komen aangelopen om gevoerd te worden. Na de lunch rijden we verder richting Cacerès, maar vinden nog steeds geen trappen, anders dan op een bord bij Sierra de Fuentes. We besluiten een stuk van de Noordelijke route mee te pakken en nemen een klein stukje de snelweg tot de afslag naar Sta. Marta de Magasca. Als we van de snelweg afrijden is het eerste wat we zien een akker waarboven wel 10 grauwe kiekendieven jagen. Gaaf!! Ik heb in Groningen wel eens heel in de verte 1 grauwe kiek gezien, maar nog nooit 10 bij elkaar en ook nog nooit zo dicht bij. Ze zweven vlak over de auto. Als we ergens een onverhard wegje inrijden zien we 1 vrouwtje grote trap. Door mijn telescoopbeeld schiet iets zwaluwachtigs, maar veel te groot... Een vorkstaart plevier. Ook Jan Westhuis ziet hem. Via een mooi maar in zeer slechte staat verkerend kronkelwegje rijden we terug richting Trujillo en de camping, onderweg natuurlijk steeds oplettend of we trappen zien. Die zien we niet, maar wel verschillende zuidelijke klapeksters en roodkopklauwieren. Jan en Corrie stoppen op een gegeven moment voor een rode patrijs op de weg. Dan pas zien ze een schildpad die bezig is de weg over te steken. Corrie helpt hem een handje.

Na wat foto's verdwijnt hij verbazend snel in de berm. De bui die zich in de verte ontwikkelt drijft met ons mee naar  het noorden en steeds druppelt het dan weer wat harder, dan weer wat zachter. Vlak voor de camping heeft hij ons ingehaald, waarbij hij een geweldige hoeveelheid hagel laat vallen zodat even alles wit en heel glad is. Terug op de camping is het weer droog, en wederom genieten we buiten van onze choc en de verhalen van vandaag.