Ik kan nog niet genoeg van de trappen krijgen en ga dus vandaag wéér mee naar het zuiden, ondanks dat het zo'n eind rijden is. We gaan weer via de snelweg, dat scheelt behoorlijk in tijd. Nu we weten waar we zijn moeten rijden we rechtstreeks naar Torreorgaz. We doen weer de truck met de truck, die ons deze keer midden tussen de trappen afzet. Ze zijn dichterbij dan gisteren en de mannetjes lijken nog niet klaar met baltsen. We waren gister dus gewoon te laat op de dag.
We genieten van zeker 100 trappen, de mannetjes in alle staten van balts, van statig stappen met opgeheven staart tot complete schuimbaden waar voor- noch achterkant aan te herkennen is. Als kers op de taart komen er wat trappen overgevlogen, waarbij goed te zien is dat het de zwaarste vliegende vogels van Europa zijn, zelfs zwaarder dan zwanen. Behalve de trappen zijn er natuurlijk ook weer de 'gewone' dingen als hoppen, gieren, leeuweriken en grauwe gorzen. Hans leert ons de kortteenleeuwerik te herkennen, die zich, als je je er in verdiept volkomen anders gedraagt dan de kuif- en kalander, ondanks dat hij wel wat van de kuifleeuwerik wegheeft. Ze zitten veel op het pad in plaats van op de draad, hebben nauwelijks een kuifje, zijn kleiner en zingen eigenlijk een beetje als een veldleeuwerik. Marianne ontdekt voor het gemak nog maar even 2 kleine trappen in het land achter ons, maar geheel karakteristiek en volgens het boekje zie je alleen af en toe een kopje boven de planten uit komen. We raken niet uitgekeken, maar er staat nog het een en ander op het 'boodschappenlijstje' voor vandaag. Hans wil dolgraag een scharrelaar zien Frits heeft zijn zinnen op een kuifkoekoek gezet. Verder dus. Bij de weg naar Sta Marta, waar de nestkasten hangen vinden we Hans z'n scharrelaars. Een paartje zit bij hun huisje, de ene op de draad, de andere op de stoep voor zijn of haar huisje.
We kijken nog even ergens of we kleine trappen kunnen vinden waar Hans en Marianne ze in 2007 hebben gezien, maar helaas, we zullen het moeten doen met de kopjes van vanmorgen. We rijden weer over het slechte wegje van de schildpad van een paar dagen geleden. Ongeveer op die plek zie ik ineens in het voorbij rijden een kuifkoekoek op een paaltje vlak langs de weg zitten. Helaas zijn de anderen een eindje vooruit en kunnen we ze niet waarschuwen. Ik maak wat foto's. Hij blijft rustig zitten.
Op de kruising waar Frits en Rika terug zullen keren naar de camping praten we even bij en terwijl ik vertel van onze ontmoeting met de kuifkoekoek zie ik uit mijn ooghoek dat er een in de boom naast de weg zit. Gelukkig, Frits ook zijn wenssoort... Ook dit exemplaar laat zich in alle standen en poses fotograferen, in de ene boom, in de andere, op de weg, vliegend en aan de overkant in een boom bij een eksternest. De ekster is zijn gastoudersoort.
Op de terugweg kijken we nog bij de gierenrots bij de Salto de Gitano. Hier zien we een blauwe rotslijster en 2 baltsende slangenarenden. Om half zeven in stralende zon thuis. En weer choc buiten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten