De dag begint zondag zonnig, met een zingende Siberische tjiftjaf in de tuintjes. Gelijk met het binnen komen van die melding zit ook de SibTjif die gisteren op de camping zat weer bij mijn tentje te roepen... Er zijn er dus minstens 2. Ik ga kijken in de tuintjes, 't is tenslotte vlakbij, maar vind hem niet. Wel tref ik weer Wilma en Annemiek. We spreken af om vanmiddag bij De Koog te gaan zeetellen. De wind is goed, dat kan dus leuke dingen opleveren. Ik besluit nog even bij het plasje achter de camping te kijken, maar als ik daar aankom tref ik Arend Wassink die mij maant voorzichtig te doen omdat hij er zojuist een Oosterse Braamsluiper heeft ontdekt. Ik kruip op mijn knieen dichterbij en inderdaad komt na enig pishen door Arend en Niels het vogeltje weer te voorschijn. Verschillende camera's ratelen, inclusief de mijne. Hierbij dus een bewijsplaatje van een (mogelijke) Vale- of Siberische Braamsluiper (Sylvia curruca halimondendri of -blythi). Die zwarte schaduw rechts is de rug van Arend.
Na dit spannende intermezzo is het tijd voor de Zee. Vanmorgen had ik bij paal 31 vanuit de duinen al even proefgedraaid en dat leverde binnen 10 minuten 3 Jan van Genten en een Kleine Jager (190) op. Om even na 2 uur installeren we ons geheel in regenpak gehuld op een pallet naast een gesloten strandtent. Net uit de wind. We hebben net een dikke bui gehad, maar nu breekt de zon weer door, wat het zicht over zee zeer ten goede komt. De ene na de andere Jan van Gent komt voor bij. Verder is het helaas vrij rustig. Een treintje van zo'n 15 Zwarte Zeeëenden (191) ploegt naar Zuid, even als de nodige Rotganzen, Dwergmeeuwen en Grote Sterns. Na een uurtje zie ik verweg iets donkers over zee 'keilen'. Dan weer hoog boven zee, dan weer verdwenen tussen de golven. Wilma maakt er een Grauwe Pijlstormvogel van. Nr 192/271. Rond 4 uur begint de wind behoorlijk aan te trekken en ook wat meer van Zuidwest naar West te draaien, waardoor we langzamerhand vol in het stuifzand komen te zitten. Wilma belt Annemieke dat ze ons maar niet later dan kwart voor 5 weer moet ophalen, want het wordt er hier niet leuker op. Ik heb het gevoel het zand tot in m'n kleine hersenen te hebben zitten. Overal kruipt het naar binnen... Via Bungalowpark Prins Hendrik, waar een Kerkuil zit te slapen in een boom, rijden we terug naar de Robbenjager, waar we met de 2 andere dames hebben afgesproken om te eten.
Na het eten naar het Eijerlandse huis voor een verhaal over de China-reis van Wietze Janse. In de nacht waait het erg hard, pal uit het Noorden, maar tentje houdt het prima. Op m'n gemakje keer ik maandag terug naar de zuidpunt van het eiland, eerst een stuk van de Waddendijk en bij Oost landinwaarts om bij Dijkmanshuizen nog even de Rossganzen te proberen. Dat lukt. Om half 2 heb ik de boot en om 5 over 2 de trein. Om klokslag half 5 ben ik weer thuis. Na douchen en de was aanzetten ga ik lekker bij de ouwe lui eten. Lekker makkelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten